Monday, September 07, 2009

Mánudagur um allan heim

Það skiptir víst litlu máli hvar maður býr í heiminum, á endanum er það hversdagurinn sem tekur við af ljúfa lífinu. Kaffihúsaferðum og rauðvínsglösum fækkar og við tekur venjulegur skóladagur og ritgerðarskrif. Það sem er þó að einhverju leyti óvenjulegt við lífið þetta haustið er hitinn og sólin sem skín framan í okkur Lárus á hverjum morgni.

Spænskupróf í morgun og síðan spænska á hverjum degi í þrjár vikur frá og með miðvikudegi. Nú er bekkurinn minn samansettur af rúmlega 20 krökkum frá bæði DPU háskólanum í Kaupmannahöfn og IOE í London og það verður skemmtileg tilbreyting að fá London krakkana með í hópinn og ég hef góða tilfinningu fyrir þessum vetri – ef vetur skyldi kalla.

Við erum hæstánægð með íbúðina okkar og þá helst hversu vel hún er staðsett. Ég hef síðan sannfært Hr. Jónsson um að koma með mér í ævintýraför (IKEA) á laugardaginn næsta. Eftir það verður íbúðin án efa orðin kósý og viðkunnaleg. Við ætlum meðal annars að skoða hvort okkur bjóðist rúm eða dýna á góðu verði þar sem rúmið sem við höfum deilt síðustu viku er nákvæmlega 98 cm á breidd og 185 cm á lengd. Ég var að enda við að mæla það til að vera viss um hvað við gætum látið okkur dreyma um bæta við mörgum sentimetrum. Plássleysið hefur samt sem áður ekki háð okkur það mikið enda er það er okkur Lárusi nú sem oft áður til happs og lukku hvað við erum ástfangin og ánægð með hvort annað!!! Ókei kannski líka það að við erum ekkert sérlega hávaxin eða fyrirferðamikil.

Styttist óðum í að Lárus verði meistari í alþjóðsamskiptum og við stefnum á rómantíska ferð til San Sebastian í tilefni áfangans!!


3 comments:

Anonymous said...

Okkar rúm er 82 cm stærra en ykkar en við deilum örugglega færri cm þegar barnið er komið upp í þó það hreyfi sig ekki neitt!! Eins gott að það er ást í spilunum ;)

Kv,
Guðrún

Lalli og Eva said...

Hahaha ja eg byd ekki i ad neinn sofi a milli i tessu rumi okkar nuna... en vid sjaum hvad vid endumst lengi i tessu knusi!! :) Kiss a litla manninn fra okkur!!

eyrún said...

Einu sinni sváfum við Valli saman á 70 cm, sem sökkaði verulega. Ég get ekki sagt að ég mæli með því. Núna deilum við systurnar 120 cm og gerum það fallega. Guðrún er að vísu sjaldan heima sem gæti útskýrt hversu vel þetta gengur.