Það er heldur...

...tómlegt í íbúð númer 7 við ánna Nervion hér í Bilbao. Frábærir gestir komu til okkar og fóru svo aftur eins og gestum er von og vísa. Það var ómetanlega skemmtilegt að fá þau Höllu og Bjögga til okkar og yndislegt að láta minna sig á hversu ljónheppin við erum með fólk í kringum okkur. Vinir okkar eru æði!

Því miður voru veðurguðirnir ekki jafn spenntir fyrir komu þeirra skötuhjúa til Spánar og skelltu á beljandi rigningu og hagléli í fimm daga. Það gerði nú ekki mikið til því þau Halla Rós og Björgvin eru bjartsýnisfólk í meira lagi og létu ekki (ó)veðrið hafa áhrif á sig. Það var því með bros á vör og sól í hjarta sem við skáluðum í nokkrum bjórum, borðuðum góðan mat, hlupum á milli búða í "smá úða", þrjóskuðumst til að kaupa ekki regnhlífar, fórum í körfuboltagleði, dönsuðum til klukkan sex um morgunin, töluðum langt fram á morgun, sváfum langt fram eftir degi, borðuðum pinxtos, lögðum á ráðin um Ameríkuferðir, skáluðum fyrir jafnrétti, fórum næstum því í spilavíti og áttum hreint út sagt frábærar stundir saman. Takk fyrir yndislega ferð þið fallega fólk!

Nú tekur veruleikinn við, sem hefur sínar jákvæðu og neikvæðu hliðar eins og lífið sjálft. Skóli, vinna, skrifa, lesa og svo framvegis. En það er líka komin fiðringur í okkur fyrir heimferð í desember.