Á Fróni

Tíminn líður og lífið líka. Frá febrúarlokum snérist lífið að mestu leyti um væntanlegan fjölskyldumeðlim sem lét síðan sjá sig þann 27. apríl síðastliðin. Alexander Hafsteinn fæddist í vatni í í lítilli íbúð við Haáleitisbraut - synti í heiminn í faðm foreldra sinna sem leið eins og þau hefðu alltaf átt hann. Hann er fullkomin viðbót við fjölskylduna og fyllir akkúrat upp í það rúm sem við vissum ekki að þyrfti að fylla fyrr en hann birtist. 

Við erum nú búin að eyða bróðurpartinum af fæðingarorlofinu hér á Íslandi í faðmi fjölskyldu og vina. Það hafa verið sannkölluð forréttindi að fá að njóta tíma með sínum nánustu, hafa afnot af fullkomnu heilbrigðiskerfi á viðkvæmasta skeiði nýrrar manneskju, drekka ferskt kranavatn á hverjum degi, borða hollan og góðan fisk, taka lýsi og anda að sér ferska loftinu. 

Tíminn líður að vanda óvenju hratt og það styttist í Afríkuævintýrin okkar að nýju. Ég fæ að læra og þroskast í vinnu hjá UNICEF í að minnsta kosti í eitt ár í viðbót. Það er dýrmæt reynsla sem við munum öll í fjölskyldunni búa að um ókomna tíð. Við erum orðin spennt að komast heim því heima er svo sannarlega á fleiri stöðum en bara á Íslandi. Heima er líka þar sem morgnarnir anga af brenndum viði, þar sem fólk brosir breiðar en annars staðar í heiminum, þar sem ávextirnir vaxa á trjánum og þar sem börnin hlaupa berfætt allt árið um kring.